Obecna, drewniana cerkiew greckokatolicka pw. Narodzenia Bogurodzicy została wzniesiona pomiędzy rokiem 1857 a 1868. Po wysiedleniu miejscowej ludności została zamknięta. W 1962 roku ikony oraz pozostały sprzęt cerkiewny wywieziono do składnicy ikon w Łańcucie.
Cerkiew jest orientowana, konstrukcji zrębowej, trójdzielna, oszalowana deskami w pionie. Prezbiterium jest zamknięte trójbocznie z zakrystią od strony północnej. Nawa główna jest wzniesiona na rzucie ośmioboku. Nad prezbiterium, nawą i narteksem znajdują się kopuły zwieńczone pozornymi latarniami, a nad zakrystią i przedsionkiem dachy dwuspadowe. Na kopułach umieszczono niewielkie pseudolatarnie.
Chór we wnętrzu świątyni został dobudowany przed wojną, a na jego ścianach, kopule i balustradzie współczesne polichromie figuralne.
Ikonostas częściowo rozmontowany, ma nietypowy, półkolisty kształt, dostosowany do łuku tęczy. Ołtarz z polichromowanym tabernakulum i baldachimem.
Przy cerkwi dzwonnica z 1904 roku z nietypową konstrukcją. Dolna kondygnacja jest zrębowa, górna słupowa. Całość nakryta wysokim dachem namiotowym.
Za dzwonnicą znajduje się cmentarz z zachowanymi sześcioma nagrobkami.
Obok świątyni ustawiono żeliwny krzyż na kamiennym postumencie, który jest pamiątką misji świętych z 1901 roku.
Tekst: Jacek Łeszega
odkryj nowe miejsca na wypoczynek w Bieszczadach.
