Łobozew

Wieś granicząca z Soliną. Dzieli się administracyjnie na Dolną i Górną. Powstała na prawie wołoskim w 1526 roku dzięki lokacji Kmitów. W okresie międzywojennym duża wieś, także pod względem ludnościowym. We wsi pracowały browar i cegielnia. W latach 1945 - 1951 wieś pozostawała w granicach ZSRR.

Atrakcje i zabytki:

- drewniany kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, wzniesiony w połowie XIX wieku; przy kościele dzwonnica oraz cmentarz rzymskokatolicki,
- drewniana kaplica św. Antoniego zbudowana w 1920 roku,
- miejsce po cerkwi pw. Narodzenia Matki Bożej z 1844 roku,
- cmentarz greckokatolicki z kilkoma nagrobkami,
- pomnik upamiętniający 11 mieszkańców wsi zamordowanych przez hitlerowców w 1944 roku,                                                                                                                      - dwór z II połowy XIX (dawna szkoła), obecnie obiekt noclegowy Centrum Turystyki Aktywnej.

Kościół w Łobozewie Górnym 

Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa został wzniesiony około połowy XIX wieku. Był przebudowywany w XIX i XX wieku i gruntownie remontowany w 1999 roku. Jest to obiekt jednonawowy o konstrukcji zrębowej. Do zamkniętego trójbocznie prezbiterium przylega zakrystia, a do nawy od zachodu kruchta. Dach dwukalenicowy. Strop wklęsły, w kształcie odwróconego kadłuba łodzi, w bocznych częściach nawy płaski. Wyposażenie współczesne. Chór muzyczny wsparty na czterech słupach. Okna zamknięte łukiem ostrym. Nieopodal drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej, szalowana deskami.

Tekst: Jacek Łeszega